Przedstawione na poniższym diagramie zadanie jest znakomitym przykładem tzw. geometrii szachownicy – pozornie białe nie są w stanie zatrzymać czarnego pionka, jednak dzięki znakomitym manewrom ich króla partia kończy się remisem. Autorem tej słynnej zagadki jest Richard Reti – wybitny szachowy teoretyk, należący niegdyś do ścisłej czołówki światowej. Jego nazwiskiem nazwano jeden z popularnych debiutów szachowych – otwarcie Retiego (1. Sf3).

W tej końcówce bardzo ważne jest to, w którym kierunku będzie zmierzał biały król.
- Kg7
Planem białych na zremisowanie tej partii jest dążenie zarówno do zatrzymania pionka przeciwnika, jak również do promowania swojego pionka. Dlatego król powinien trzymać się możliwie jak najbliżej obu pionków.
- … h4
Nic nie zmieniłoby 1. … Kb6 2. Kf6, po czym czarne i tak muszą zagrać 2. … h4, co jest zmianą kolejności posunięć.
2. Kf6 Kb6
Jeżeli czarne postawiłyby na szybki marsz pionka poprzez 2. … h3, wówczas białe doprowadziłyby swojego pionka do pola przemiany: 3. Ke6 h2 4. c7 Kb7 5. Kd7 h1H 6. c8H+ z remisem.
3. Ke5!

Kluczowy ruch, pozwalający białym osiągnąć swój cel. Król może teraz zarówno zatrzymać czarnego pionka (Kf4), jak również wspomóc swojego pionka w marszu (Kd6).
3. … h3
Jeżeli 3. … K:c6, to po 4. Kf4 białe zdobywają pionka i remisują.
4. Kd6 h2 5. c7 Kb7 6. Kd7 h1H 7. c8H+
Na szachownicy mamy końcówkę król i hetman kontra król i hetman – partia kończy się remisem.